Reddediyorum!..

Reddediyorum,
Uyulması gereken kurallar silsilesini ve bu bütün zırvalıkları,
Bir ıslık tutturup yürümek istiyorum ellerim cebimde o yere,
Belki anlamsızlığın manası orada ortaya çıkacak,
Ve belki insan ruhunun o naif tarafı oradadır...

Reddediyorum,
Sizin tatlı bakışlarınız altındaki o sinsi düşüncelerden,
Birbirinize sokulurken çıkarcı, fırsatçı anlayışınızdan,
Ve tiksiniyorum bu canım ülkeyi bu hale getirenlerden,
Söyleyin yetmez miydi, hepimize bir parça ekmek ve bir yudum su?..

Reddediyorum,
Bir çocuğun babasız,
Bir eşin kocasız,
Bir annenin evlatsız,
kalışını....

Reddediyorum,
Ve biliyorum,
Boşa söylenmiş bir söz, paslı bir çivi gibi kalacak o kara duvarınızda,
Yıpranmış, külelenmemiş bir yaranın tazeliğiyle ama,
Çıldırtacak beyne giren o sözler,
Uykuları bölecek gece yarıları kalmışsa kuydu köşede vicdan,
Sadece bir anlığına,
Sakın unutmayın,
İnsan kalabilmeyi başarabilmiş olanlar,
Beyazlayacak insan ruhunun teni,
Ve çürüyeceğiz hepimiz bir gün yalanlarımızla...