Karabatakla Yan Giden Balığın Hikayesi

Yan gidiyor denizde bir balık,
Karabataklar onu bekliyor su üstünde,
Vuruyor dalgasına bir gemi,
Ak köpükler içinde bir arayış,

Ve ben çok uzaktayım,
Aşkta hala çocuk,
Kavgada kararlı,

Anam sesleniyor kapı ağzından,
İçeri gel dışarısı çok soğuk,

Bilmez ki; dışarının karı yıkmaz beni,
İçimi yakan olmuş ve olacaklardan yana,

Ve koltuğu tütün kokan bir adama denk geliyorum,
Sabahları kolonya yerine amonyak süren acılarına,
Daha çok yaksın da acı bile utansın diye bu halinden,

Çıkıyorum görmek için,
Beyazıt'ı, Kapalı Çarşı'yı, meydanları, eski kitap kokan sahafları ve ellerinin tırnaklarıyla bıyıklarının uçları sararmış adamları,

Ve haberleri çok sonradan geliyor gamlı bir hüzzama kurban gidenlerin,

Terk edilmiş bir ev kadar başı boşken,
Duvarlara boyası yeter mi diye telaşla yazıyorum el yazımla,
Karabataklar bir şans vermeyecekler o yan giden balığa.